Zelf hondenkoekjes bakken
Hieronder vindt u enkele recepten waarmee u vrij eenvoudig zelf hondenkoekjes kunt bakken. U kunt ze maken als lekker en gezond tussendoortje of als beloning bij het trainen. Ze bevatten geen kleur-, geur- of smaakstoffen en ook geen houdbaarheidsstoffen.
Het voordeel van zelf koekjes voor uw hond bakken is bovendien dat u er uitsluitend ingrediënten in kunt verwerken die uw hond kan verdragen. Wanneer uw hond (over-) gevoelig of allergisch is voor bepaalde stoffen hoeft u niet langer te zoeken naar beloningskoekjes zonder die stoffen…u bakt ze voortaan zelf.
Veel honden hebben moeite om granen te verteren en sommige reageren hier zelfs allergisch op. Om die reden heb ik in de onderstaande recepten geen tarwebloem of andere graansoorten maar juist boekweitmeel gebruikt. Boekweit is namelijk geen graan!
Honing-boekweitkoekjes:
Ingrediënten:
- 4 eetlepels honing
- 300gr boekweitmeel
- ca 50 ml water
- 2 eieren
Bereiding:
- Eieren loskloppen met de honing en het water
- Voeg het boekweitmeel toe en kneed tot een mooi stevig deeg
- Rol het deeg uit op een met boekweitmeel bestoven oppervlak en steek er vormpjes uit
- Leg de koekjes op een bakplaat en bak ze in de oven op 170°C in ca 15-20 minuten mooi licht bruin.
- Laat afkoelen. In een luchtdichte verpakking zijn ze langere tijd houdbaar.
Banaan- yoghurt koekjes:
Ingrediënten:
- 2 bananen
- ½ -1 winterwortel
- 350gr boekweitmeel
- 3 eetlepels yoghurt
- 1 ei
- 1 eetlepel zonnebloemolie
Bereiding:
- Rasp de wortel en prak de bananen
- Roer de olie, de yoghurt en het ei los en meng met de wortel en de bananenprak
- Roer het boekweitmeel er doorheen en kneed het tot een stevig deeg, het is wel wat plakkerig
- Vorm m.b.v. 2 lepels hoopjes op een met bakpapier bekleedde bakplaat
- Duw de hoopjes een beetje plat met de achterkant van een natgemaakte lepel
- Bak de koekjes in de oven op 180°C in ca 25 minuten gaar. Laat ze hierna afkoelen en nog ca 2 uur uitharden.
Bronvermelding: De recepten zijn variaties op recepten uit ‘Het grote hondenkoekboek’ van Rosa Verschuren, 2010